ONS EIGEN FILMHUIS

Veel was vroeger beter, maar wij hebben internet. En de beste TV-series.

Tot een paar jaar geleden keken we vooral topfilms, die ik met dozen tegelijk via ebay en later amazon bestelde.

Maar op een gegeven moment heb je de Top 250 van IMDB in de kast staan, zeker driekwart gezien uit 1000 movies you have to see before you die, en zit je te gapen bij een vergeten Japanse klassieker - "hij kreeg toch echt **** in de Videohound", en is het een beetje op.

En zo kwamen we bij de TV series terecht.

Met West Wing, Soprano’s, 24, The Wire, Deadwood en Lost  schreef de nieuwe eeuw meteen al geschiedenis.

Niet dat ik ze op tv kijk. Weggeknipte titelrollen, meldstroken over andere programma’s, reclameonderbrekingen, joh, alleen al die zenderlogo’tjes links en rechts in beeld. 

Bovendien wil ik ondertiteling in de gesproken taal – zeker bij Engels.

Bij voorkeur koop ik de DVD-box pas als de serie is afgelopen. Elke dag een of twee afleveringen voor het slapen verrijkt het leven, en af en toe is het ook heerlijk om een aanslag op het gezinsleven toe te staan – “Nee jongens, vermaak je zelf maar, wij zijn nog ‘even’ aan het kijken.” 

Maar soms kan  je niet wachten, en bestel je toch doos een en twee, terwijl de serie nog loopt.

Breaking Bad was sterk genoeg om de pauzes te verdragen, maar tegen de tijd dat je er bij Mad Men, Downton Abbey en Boardwalk Umpire weer helemaal inzit, is het seizoen al half voorbij. 

En de pijn in de maag bij de cliffhanger, is natuurlijk door de makers wel zo bedoeld, maar ik kijk liever meteen door. Ik had er bij Homeland een paar dagen echt last van dat ik pas over een tijdje weet hoe het verder gaat. En de voorpret op de nieuwe Sherlock was zo hoog, dat het met drie afleveringen - waarvan het zeker bij één te lollig werd - een beetje als een zeperd voelde

Met Borgen heb ik het geduld opgebracht, laatst voor drie tientjes tweedehands de complete box op de kop getikt, dus die wacht alleen op het juiste moment.

We zijn deze week begonnen aan Game of Thrones, maar dat zegt me na vier afleveringen nog weinig. Misschien omdat we net zo'n geweldige zomer hadden met House of Cards.

Ik had er zoveel over gelezen dat het alleen nog kon tegenvallen, maar nee, we hebben seizoen 1 en 2 er ademloos doorheen gejaagd. Ik had al een hoge pet op van Kevin Spacey, maar dit is de rol van zijn leven. En ook fijn dat een Amerikaanse remake eens imposanter is dan het Europese origineel. Die hadden wij tenminste na anderhalve aflevering terug op de plank gelegd. 

Ja, de plank. Of beter dvd-wand. Beetje ouderwets wellicht. Veel vrienden zweren bij HBO en Netfix, maar ik vind het niet alleen leuk, iets tastbaars, net als een grote boeken- en muziekverzameling, maar zou ook niet zonder kunnen. Ik zou het vreselijk vinden als ik Twin Peaks niet gewoon zou kunnen pakken, ook al weet ik niet of ik die nog ooit een vierde keer ga zien. En is de kans met vier kinderen niet heel groot dat die later uitgebreid in die bulk goud gaan grutten? Misschien wordt er wel een regisseur! "Ja, is ons met de paplepel ingegoten."

Op een recent verkleedpartijtje werd er al aardig uit geput: achteraan Elvis als de zelfbedachte TomTom- woman met stadskaartcape, en dan van vlnr Wimpie (Popeye), Spiderman, Batman, Wonder Woman en Winnetou!