Oh Amersfoort (Baltimore)

Vrijdag nam mevrouw Albertine van Vliet-Kuiper afscheid als burgemeester van Amersfoort, en ik was gevraagd als verrassingsact op te treden. Twee liedjes.

De ene natuurlijk 'Al wat was' (auld lang syne), maar de ander mocht iets nieuws worden.

Omdat ik ben begonnen met de Randy Newman vertalingen lag 'Baltimore' voor de hand.

"Oh Baltimore, it is hard, just to live, just to live".

Dat werd iets met afscheid. "Oh Amersfoort, het is zwaar, zonder haar, zonder haar."

Nou is mijn moeder geboren en getogen in Amersfoort, dus als ik het eerste deel van het lied op haar richtte, en de tweede helft wat cabaretsker naar de burgemeester zat je altijd goed.

Bijgaand een impressie van de middag* mijn bijdrage zit aan het eind, op 8 minuten ongeveer.

In verband met de verstaanbaarheid hier de tekst:

Weer als kleine Jantje

Langs de Lange Jan

Weer aan mama’s handje

Maar waar was dat dan

In deze frank en vrijstaat

Liep zij als meisje rond

In de Blankenheimstraat

Waar haar wiegje stond

En m’n opa Gerrit

Had een mooie pianozaak

Maar wie koopt nog piano’s

Uitgemaakte zaak

Ook mijn eigen moeder

Is al zolang dood

Maar soms wint de woede

Ja, je houdt je groot, maar

O Amersfoort, het is zwaar

Zonder haar

O Amersfoort het is zwaar

Zonder haar, zonder haar

Moeder burgemeester

Laat de stad de stad

Na die afscheidsfeesten

Gaat de stad lang plat

Tien jaar Albertine

Weer een tijd voorbij

Laat ons samen grienen

Rond die ouwe Kei

O Amersfoort, het is zwaar

Zonder haar

O Amersfoort het is zwaar

Zonder haar, zonder haar

In een tussenstukje kon ik nog verwijzen hoe mijn opa Gerrit van den Burg, tevens oprichter was van het Amersfoorts Mannenkoor, en hoe trots mijn oma zou zijn geweest, haar kleinzoon, op de receptie van de burgemeester: "En hij kreeg nog betaald ook, hè!"

Vandaag meteen maar serieus begonnen aan "Eenzaam aan de Top" zoals het Randy-vertaalproject gaat heten, volgend voorjaar. Of Baltimore ook Amersfoort blijft, kan ik nog niet zeggen. Een eerste inventarisatie geeft twijfels in hoeverre de teksten verNederlandst moeten worden. Van Birmingham naar Roosendaal zoals ik al eens zong, is een kleine stap. Maar haal ik de overstroming in Louisiana 1927, inderdaad naar Zeeland 1953? En worden de 'koffieboontjes' die in 'Sail away' worden verleid naar Amerika over te steken, nu de 'horden' volgens Wilders?

De komende dagen en weken zullen het uitwijzen. Voor bijna alle teksten geldt "De Ik is iemand anders", en dat moet ik vasthouden. Wordt vervolgd!

(*filmpje door Rob Lampe/ Youtube user: Amersfoortgezien)