30 FEBRUARI

Op zoek naar onbekende prachtliedjes bestel ik nog best vaak cd's, meestal via Amazon tweedehands, oude meuk. Best of dit, best of dat. Zo kocht ik ook een dubbelverzamel van crooner Johnny Matis, van wie vooral een kerstalbum mij al decennialang lief is. Ik draai ze dan in de auto, terug van een optreden. Halverwege klonk er ineens een liedje, zo mooi – the twelfth of never –  Ik bleef op de replayknop drukken, wel 10 keer, en begon meteen te piekeren hoe je 'the twelfth of never' zou kunnen vertalen, iets poëtischer dan 'met Sint Juttemis'. 

De volgende dag scoorde ik de bladmuziek en las me in. Het bleek om een oeroud Engels wijsje te gaan met raadsels, in de jaren '50 bewerkt door Jerry Livingston en Francis Webster, en voorzien van een brug. Ik weet niet meer wat ik allemaal probeerde, kronkels als 'de helft van eeuwig', maar ineens tikte ik 'tot 30 februari'. 

Lieve vrienden, dat zijn de momenten waar je het voor doet. Niet van zelfingenomen tevredenheid, maar dat je iets mocht vinden, wat niet onderdoet voor het origineel.

In de studio waarschuwde ik de jongens al – denk erom: voorzichtig met die titel, niet laten uitlekken – want ik had het dus echt zelf bedacht. Ik had het lied nogal gedragen voorbereid, maar het werd een enorm zeiknummer, en 's nachts in bed voelde het mislukt, terwijl het absoluut mijn lievelingslied van de volgende plaat zou moeten zijn. De volgende dag probeerden we het weer en zei ik: laten we het anders doen. Corry & de Rekels, en zeker twee keer sneller. Bij die eerste take hebben we het gelaten – niks meer aan doen –  en ik heb hem ook meteen in 1 x ingezongen en ter plekke een tweede stem geïmproviseerd. En toen alleen nog de accordeon gepakt. 

Vandaag kwam de cd uit de fabriek. Dat blijft een magisch moment. Ik zocht track 4 op en liet de camera maar even meelopen, want die dankbare blijheid dat weer iets is toegevoegd aan je verzameling mag ook wel eens vastgelegd.

Ik zette het filmpje meteen maar op facebook en twitter, en liet het de familie zien. Dochter Maantje Piet luisterde aandachtig en zei toen: 'Maar... 30 februari... bestaat toch helemaal niet?' 

Goed joh, zes jaar! 'Nee schat, daarom juist. Ik zing tegen mama: ik blijf tot 30 februari, oftewel, 'ik ga nooit bij je weg.'

Eigenlijk wilde ik de cd pas half april uitbrengen, of misschien nog later. De theatertour met band begint pas na de zomer.  Maar eh, wie niet kan wachten bestelt 'm maar gewoon hoor.  'Pre-release.'

10 euro plus 2 porto.

Maar hij mag ook in de aanbieding. 3 cd's voor 25,-

Met tekstboek #Stopdetijd samen 25,- 

Of zelfs Tekstboek en 3 cd's 40,-

Klik hier voor de Rotshop. En o ja, ik heb speciaal een tekstfolder laten drukken voor achterin het boek. Over de rest van de cd binnenkort meer. Hier eerst  het clipje en de bladmuziek, voor wie 'm zelf eens wil spelen. Ik vind het nu al een Rotklassieker. En dat ik net op Wikipedia zag dat het lemma 30 Februari al bestaat doet er verder niets aan af :-)