Dat onderhandelt heel makkelijk.
Als het duidelijk wordt waarom een bepaalde plaat er moet komen en hoe, staan de neuzen al snel dezelfde kant op.
Dan ben ik de laatste jaren ook mijn eigen producer, maak mijn eigen hoesjes, zorg dat alles op tijd bij de fabriek is, schrijf een bijbehorend persbericht en stuur een aantal exemplaren rond.
Dan maak ik zelf nog een promofilmpje en verspreid dat op Twitter en YouTube.
En dan...
Dan zet ik 'm op iTunes en is ie officieel uit. Vandaag dus. Hier staat ie.
Nu begint het wachten, op recensies, interviews, aanvragen voor radio en TV...
Als mijn eigen perspromotor kan ik moeilijk mezelf gaan aanprijzen.
Zoals het voor de andere kant vervelend zou zijn om mij persoonlijk te moeten afwijzen.
Dus de tactiek is simpel: "Call us, we don't call you."
Kon ik ook maar aan de andere kant zitten. Als ik dit persbericht in mijn mailbox vond, dan wist ik het wel!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten