OP EEN NA DE SLIMSTE

En daar zaten we dan tegenover elkaar in de finale, Arjen Lubach en ik. Judoman Mark Huizinga was in de reguliere speeltijd afgevallen.
Ik begon met meer punten, maar die raak je in de finale snel kwijt, omdat degene met de minste seconden steeds mag beginnen, en de meest voor de hand liggende antwoorden scoren het snelst.
Zoals dat hoort in de eindstrijd gaven we door de spanning minder goede antwoorden dan nodig en bijna schoot Arjen vlak voor het einde keihard in eigen doel, door meteen na een goed antwoord "pas" te roepen zonder op de klok te kijken. Want ik zakte daardoor van 62 naar 42 seconden en 42 had hij ook. Had hij een seconde meer gehad, was de laatste vraag voor mij geweest "Wat weet je van de Moulin Rouge" en had ik hèm naar huis gespeeld. Maar dat is de lol van het spelletje: winst en verlies liggen dicht bij elkaar.
En de spelregels zijn duidelijk: "Indien beide spelers dezelfde tijd hebben mag diegene die laatst aan beurt was eerst beginnen." 

De gewoonte om je te laten zakken tot 1 seconde onder het aantal van de tegenstander zodat jij de volgende vraag mag beginnen (en de meest voor de hand liggende weetjes kan spuien) is kennelijk een Vlaamse beleefdheidsvorm, die wij volgend jaar wel kunnen laten vallen, als de NCRV ongetwijfeld voor de tweede keer een serie op touw zet. 
Hopelijk nemen ze wel de Belgische gewoonte over een aantal vaste gasten terug te laten komen, want ik wil me niet opdringen, maar, man man, wat is dit een verslavend leuk spelletje.

Je hebt mensen die van een paar dingen heel veel weten, ik weet vooral van heel veel dingen een beetje, en daar heb je voor deze quiz meer aan. En ik ben dol op die spanning, die verkeerde adrenaline. Mijn hoofd is net een harde schijf die te vol is, en geeft dan zo'n draaiend balletje als bij de computer en dan is het maar afwachten wanneer de zoekmachine zijn antwoord vindt.

Thuis vanaf de bank lijkt het zo makkelijk, en onbegrijpelijk hoe we niet alle classics van Disney opdreunen, maar in de spotlights, met een klok die tikt... roep je dan ineens  Tarzan in plaats van Junglebook of je ziet de poster van Lady en de Vagebond voor je, maar kan niet op de titel komen en zegt dan maar Hercules, wat geen classic is.

Sterker nog, toen Arjen de vraag over "wat weet je van de spijkerbroek" kreeg, en probeerde "mijnwerkers" dacht ik meteen "gouddelvers", maar toen de beurt bij mij kwam was ik dat alweer vergeten en zocht naar het juiste woord voor verzamelaars die met gebleekte exemplaren in Japan een fortuin verdienen.

En die vreselijke black-outs. Dat je als van de week op de vraag naar vrouwelijke ministers verlamt als een konijn in het stroperslicht, en beschaamd begint te giechelen als je het lijstje ziet met Hedy d'Ancona, Til Gardeniers, Marga Klompé.
Ik ben niet de enige. Kluun zal ook nog wel eens wakker liggen hoe hij Arjen er woensdag uit had kunnen spelen, maar op de vraag "waar mannen naar kijken bij een eerste afspraak" na haar, ogen en borsten met maar liefst veertig seconden over ineens ging passen zodat Arjen met een droog "benen en billen" alsnog ontsnapte.
Maar dat is De Slimste.
Het blijft 'De grote O ja-quiz' en 'Als ik dit' of 'Had ik dat'.


Enfin, we hebben de App nog. En al mis je de droge humor van Van Rossem, en al wordt het minder opwindend als je dezelfde vragen een paar keer hebt gehad, het is wel lekker scoren soms...