Gisteren première gehad van Alle Tijd voor een volle/lege Kleine Komedie. Stom genoeg vergeten even een stukje met publiek te filmen voor het nageslacht, want ooit hoort die CoroNarigheid weer tot het verleden.
Maar toch, het was daardoor ook weer heel speciaal. Publiek dat op straat moest wachten voor ze naar binnen worden geleid, die verdwaalde plukjes mens in de normaal zo dampende zaal. Ook op het tweede balkon kon je ineens je benen kwijt.
Bij de eerste try-outs hadden we al uitgevonden hoe lekker het is, als je niet na elk nummer hoeft te applaudisseren en dat houdt de vaart er ook in, want we schieten toch even door bijna twee eeuwen liedkunst, van Schubert's Ständchen uit 1828 tot Ed Sheeran's Shape of you uit 2017.
Drie dagen eerder in Stadsschouwburg Velsen zei de directeur/programmeur Jacob Bron: 'Ik was altijd al fan, maar het lijkt net of je nog steeds elk jaar beter wordt.' Peter Bruyn schreef erover in het Haarlems Dagblad:
Inmiddels is ook het boek 121 van de beste liedjes ooit uit, met vooral veel vertalingen van de laatste vier jaar. De formule: per pagina een toplied, de geschiedenis, platenhoezen e.d. plus mijn her- of vertaling leest lekker weg. Muziekkenner Kick van der Veer schreef er dit over
En ja, dan is ook de cd Alle Tijd uit, bijna identiek aan de hoes van Wonderlijk Mooi waarop Jakob en ik twintig topliederen van voor de oorlog nieuw leven inblazen, en muzikaal in veel gevallen weer terugbrengen naar de originele vorm, met introcouplet, waar ze in de loop der jaren als standards werden beperkt tot het refrein.
Kortom, het souterrain staat weer vol. Ik hoop op jullie spontane support, het boek kan ook via de boekhandel, maar cd's gaan alleen via mij. Ze staan wel op Spotify, maar een beetje Rotify in huis kan geen kwaad.
Op 2 maart kregen we met de creatives van Hello Dolly! een etentje aangeboden van producent Medialane. Heel gezellig, wel kostte het me moeite om een idee voor me te houden, een vertaling waar ik die week aan was begonnen. Door een kleine ingreep werd een vergrijsde titel ineens veel interessanter. Maar ik hield mijn mond, want voor je het weet waaien leuke ideetjes alweer van tafel, en ik maak het dan liever eerst op eigen risico.
Tijdens de lockdown nog geen week later, ging ik er gewoon mee verder, 24/7, met dank aan vrouw en kinderen, en toen ik eind maart de proefversie kon aftikken, was al wel duidelijk dat in theaterland even niemand met nieuwe producties bezig is. Omdat de leegte niet goed voelde, begon ik meteen aan een ander idee dat al 14 jaar op de plank lag. Opnieuw zo ingrijpend dat een producent/artistiek leider het eerst moet kunnen zien, voor hij of zij er iets mee kan. Ditmaal betrof het een eeuwenoud meesterwerk, en omdat het duidelijk was dat ik de komende maanden geen cent verdien, vroeg ik een schrijfsubsidietje aan bij het Fonds Podiumkunsten, maar ging daar niet op wachten uiteraard. En opnieuw in een lange werkroes, niet gestoord door optredens en kinderen naar school brengen en halen, kon ik vorige week zuchten 'het is volbracht'. Nog steeds niet het moment om uitvoerders te zoeken, maar wel kon ik al wat mensen vragen om er kritisch naar te kijken, want het gaat bij voorbaat een boel tamtam geven 'of zoiets wel mag' en dan moet je ze geen munitie aan slordigheden geven.
En toen? Ik kreeg een paar mooie reacties, maar niemand kon iets plannen nu. En het mogelijke subsidietje bleek meteen al afgeschoten, want een nieuwe tekst op klassieke muziek, nee, dat viel in geen categorie.
Gottegot. Om nou meteen een derde project bij de horens te vatten... Voor een Rotavond in Walhalla met 'beste liedjes ooit' stond een vertaling van As time goes by op de lijst, en hoewel het optreden gecanceld was, maakte ik hem toch maar, en hoewel ik niet zo van de gelegenheidsliedjes ben, kon ik met de eerste regel al niet om Corona heen:
En al gebruik ik het woord zelf niet, afsluiter van het couplet is: 'De liefde overwint zo'n pandemie', waarna je bij het refrein komt van: "but just remember this, a kiss is still a kiss' wat bij mij wordt: 'Het klopt nog als een bus, een kus is nog een kus'. Lekker. Twee dagen zoet mee.
Ik deed nog de omzetbelasting voor het 1e kwartaal van mijn stichting, ruimde wat vage shizzle op en zakte steeds verder weg in de Coronaput van leven zonder agenda. Voor een kwartiertje op het Virusfestival van de Goudse Schouwburg, mijn eerste online live-ervaring, was ik de hele vrijdag van slag. Kan ik dat wel? Is dat leuk?
Gisteren zat ik weer achter mijn bureau. En nu? Kantoor schoonmaken, kasten opruimen, dikke boeken lezen, om het uur op twitter kijken of er al een vaccin is gevonden – allemaal aardig als ik weet dat ik dan en dan weer mag spelen, maar zonder optredens valt veel weg.
'Welke opera zal ik eens vertalen?' tweette ik laatst, met vier titels. De meeste stemmen waren voor Carmen, maar zolang ik niks beters weet voor de Toreador, want in stierenvechterij heb ik geen zin, kan ik niet beginnen. En ik zou dolgraag The Mikado van Gilbert & Sullivan doen, maar dat is zo'n enorme productie, het risico dat dat onopgevoerd blijft is me te groot.
Toen ik nog eens langs mijn mapje Half af/ Nieuwe ideeën ging, zag ik daar een woordje staan, een mogelijke titel, met een denkbeeldig postertje. Och jé ja, stond daar ook al een jaar of tien.
Ik las het originele libretto weer eens, las op wiki english het hele verhaal en vond op Youtube wat filmpjes uit de tijd van de première, dook erin, en tikte gisteravond na het eten de eerste regels. En sloot om half twee 's nachts gelukzalig af. Dit kon wel wat worden! Wow! Lag de halve nacht te malen zonder dat het irritant was. En vanmorgen sloeg ik zelfs het bad over, om na een gezinskwartiertje mijn souterrain in te duiken, en verder te gaan waar ik gebleven was.
Net haalde ik even koffie, voelde de grijns toen ik weer achter mijn scherm zat en legde hem even vast. Pretlichtjes. Zo moet het. Ook in de lockdown moet je genieten van elke dag.
Ik wilde die grijns even met jullie delen.
De titels van de drie projecten hou ik dan weer even voor me. Ha!
PS: Dat online optreden was grappig, ik zal aanstaande donderdag 20:30 via facebook/youtube een online huiskamerconcertje geven. Meer info volgt. Nu ga ik weer aan het werk. Blijf gezond en bis später!
Jan Rot neemt zijn publiek mee naar het einde van de vorige eeuw. Jaren 90, dichtbij en toch alweer ver weg! De door Frits Spits gekroonde ‘Koning van de Hertaling’ waagt zich aan hits van Nirvana en U2 tot Mariah Carey en Cher, naast natuurlijk eigen muzikale hoogtepunten en vrolijke verhalen uit die tijd. Tussendoor wordt ruim gestrooid met O ja! -momenten uit het collectief geheugen. Een heerlijke tijdreis, ook voor wie denkt: ‘Mmm, jaren ’90 heb ik niet veel mee.’ Laat dat maar aan Jan over, oftewel: ieder voor zich, Rot voor ons allen!
'Jan Rot lijkt wel bezeten, en dat is hij ook,' schrijft Frits Spits in zijn nieuwe boek Alles lijkt zoals het was.
Ik snap dat ik voor publiek en media nauwelijks meer ben bij te benen.
Mijn theaterprogramma O ja! over de jaren '90 is eigenlijk net begonnen, cd en boek zijn pas uit, en toch ligt er alweer een nieuwe cd op mijn bureau.
Niet zonder reden, er staan vijf nummers op die ik in de nieuwe show speel, en dat voorkomt teleurstelling als iemand vraagt: 'Waar staat Wonderful life op?' en ik dan gewoon Wonderlijk Mooi kan pakken, want dat pareltje van Black is het titellied.
Overdaad schaadt ja, maar het zit zo. Ik ben al een tijdje bezig met een nieuw project: 'Beste Liedjes Ooit'.
En dan gaat het om liedjes die ik nog niet had vertaald, maar per se nog moest doen.
Les feuilles mortes bijvoorbeeld, Nature Boy en What a wonderful world.
De lol dit keer is in vertaling zo dicht mogelijk bij het origineel te blijven. Niet slaafs natuurlijk. Als Lou Reed in Perfect Day zingt 'feed animals in the Zoo', wordt dat bij mij 'in Blijdorp rond voedertijd'. En als het dan goed is, vergeet je dat het nu in het Nederlands is. Of nog beter, vergeet je even dat het eigenlijk geen Nederlands lied is.
De komende Rotavonden in Theater Walhalla ga ik een en ander uitproberen.
Aanstaande donderdag 31-10 speel ik alvast alle liedjes van Wonderlijk Mooi en de cd is dan ook na afloop te koop, voor de gebruikelijke 10 euro.
De single staat op YouTube en Spotify, een lekker bittere versie van Hurt van Johnny Cash/ Nine Inch Nails. 'What have I become, my sweetest friend?'
Maar voor de rest is het album alleen te beluisteren als fysiek product.
Ik vind dat toch leuker dan alles maar zo weg te geven.
Benieuwd wat er op staat?
Kijk gauw in de Rotshop, en ja, hij mag mee in de aanbieding!
Ja vrienden, na de zomer gaan we terug naar het einde van de vorige eeuw. Jaren 90, dichtbij en toch alweer ver weg! Met vertaalde hits van Nirvana en U2 tot Candle in the wind en die draak uit Titanic, naast natuurlijk eigen muzikale hoogtepunten en vrolijke verhalen uit die tijd. Tussendoor wordt ruim gestrooid met O ja! -momenten uit het collectief geheugen. Een heerlijke tijdreis, ook voor wie denkt: ‘Mmm, jaren ’90 heb ik niet veel mee.’ Laat dat maar aan mij over, oftewel: ieder voor zich, Rot voor ons allen!
Met een uitverkochte show in Roden zijn de solo-optredens van Het Beste achter de rug.
Met z'n vieren of solo, het is allebei leuk.
Vooraf twijfelde ik even aan de setlijst, want hoe doe je Lieve Jongen oftewel Pretty Woman van Roy Orbison in je eentje? Geen punt.
Met het publiek als gitaar natuurlijk. Zelfs bij Russian spy & I zette het publiek een aardige Jan Akkerman neer.
Na Pasen doet onze Laszlo het weer, en daar verheug ik me ook enorm op.
En LET OP: hoewel de Jan Rotband in glorie te horen is op de komende cd, zal ik volgend seizoen de theatertour O ja! over de jaren 90 toch in mijn eentje doen.
We zien de band ongetwijfeld terug, maar grijp deze kans om Eddie, Jaro en Laszlo bezig te zien. Zeker voor de laatste in Oude Luxor reken ik op veel echte Rotfans want reken maar dat het een feest wordt, wellicht met een verrassing...
6-1 Rob de Nijs in het Concertgebouw zingt mijn Eeuwig Jong
12-1 Hervatting van de Seks & Drugs & Rot & Roll-tour. De komende maanden zal hij steeds strakker worden, tot een lange streep van 2 x 65 minuten die geen moment verveelt.
15 januari In het Erasmus ziekenhuis wordt het trommelvlies van mijn rechteroor strak getrokken en hamer en aambeeld bijgesteld. Een paar uur na volledige narcose vraag ik of ik weg mag, en fiets rustigjes naar huis, haha. Weken later blijkt dat er 20 (twintig!) DB is terugveroverd. Ik hou kwartelkwalen, maar het is heilig bij wat het was.
Vorig jaar schreef ik ineens weer een eigen lied waarvan ik dacht 'die moet ik opnemen'. Magistraal. En als je toch naar de studio gaat, dan maar meteen voor een hele cd. 'Mijn beste single ooit...' fluister ik tegen de band, het clipje is van Jonas de Ponas met sfeerbeelden van mijn verjaardag in Carré.
1-3 De cd krijgt mooie recensies oa in Oor, en Frits Spits steekt de loftrompet bij RTL Late Night en in de Taalstaat. Quotes die we nog lang kunnen gebruiken.
16-3 herstart van Mattheuspassie-tour als verteller/evangelist met Tango Extremo
6-5 Bij zanggezelschap Frommermann in Kleine Komedie met Pakhuis Hollandia, waar ze mijn Wie wat waar op het wereldwijde web zingen (Irgendwo auf der Welt)
20-6 De Vos & de Ster waar ik de vertaling van mocht doen, heeft een Vlag & Wimpel van de penseeljury gekregen
24-6 Eerste try-out van Jan Rotband openlucht in Schiedam
26-6 Surpriseparty Henny Vrienten 70 jaar in Kleine Komedie, waar ik tegen wat bevriende muzikanten zeg 'wij zijn er nog'.
11-7 Kaasmarktvip in Alkmaar :-)
18-7 Hitklup, Paradiso, op de Tamla Motown avond zing ik Michael Jacksons Ben
8-8 Remco Campert heeft mijn gedicht Bloemgracht (1984-1995) opgenomen in zijn bundel Campert Kiest (Bezige Bij). Grote eer.
27-8 Na het wegbrengen van de twee jongste Rotjes zet ik mijn eerste #liedjevandedag op twitter, facebook en insta. Al vrij snel komt dochter Maantje Piet erbij en nemen we hem op voor de bel gaat.
We slaan geen schooldag over, en het betekent voor vaste kijkers een nieuw begin van de dag. Komend jaar gaan we er mee door. Liedjes zat!
22-9 Release Magistraal vinyl bij Concerto
24-9 Première Het Beste in Kleine Komedie - met Vinyl ipv bloemen (foto Owen Schumacher). De NRC spreekt van een groot liedschrijver en een uitmuntende band. De theaterkrant heeft het over een opgewekte, aangename avond.
27-9 Eerste Rotavond in Theater Walhalla als voorproefje op volgend seizoen: 'O ja!' jaren 90
6-10 spelen is overal fijn natuurlijk, maar met de band in Diligentia, Den Haag is dan toch wel een extra.
8-10 Eerste gesprek met Concertgebouw over een project als vertaler. Heerlijk daar via de artiesteningang naar binnen te mogen.
's Middags op de herdenking van Anneke Grönloh een paar woorden mogen zeggen. (Na afloop tante Lien Wieteke van Dort ontmoet en het eerste wat je zegt: 'Mijn kinderen luisteren nog steeds naar de Stratemaker op zee show.' En dat je haar gezicht ziet en meteen zegt: 'O, dat zegt natuurlijk iedereen.' En weet dat ook iedereen dat er achteraan zegt.)
23/24-10 In Studio Het Gemengd Bedrijf nemen we de nieuwe single op 'Wij zijn er nog', plus alvast zes vertaalde wereldhits uit de jaren 90, waaronder Nirvana, Red Hot Chili Peppers en U2.
25-10 Beetje miezerig aan het plassen laatste tijd, toch maar eens een testje gedaan. Mooi, ik heb geen prostaatkanker. 'En deze pillen mag je de komende 40 jaar slikken.'
27-10 Op de vrijwilligersdag van Exodus film ik het publiek voor de nieuwe single, de band had ik al. En een hele rits selfies komt van pas.
31-10 Vertaalcollege in Maastricht. Ik moet zulke dingen vaker doen.
4-11 In het kader van de 'Reve Revue' twee huiskamerconcerten gegeven in het vroegere huis van Gerard Reve en Matroos Vos in Schiedam. En natuurlijk Liefde gezongen ('ik ga gebloemde bloesjes dragen')
5-11 Afscheid van Nel Oskam, directeur van de Goudse Schouwburg. De pensionering van een generatie programmeurs die jou hebben zien komen is best lastig. En precies passend, dezelfde week een positief gesprek bij Senf Theaterpartners om nog voor komend seizoen het boeken van 'O ja! (Jaren 90)' over te nemen. Ik heb het veertien jaar zelf gedaan, mooi zat.
7-11 Release van cd/elpee met Leonard Cohen vertalingen door diverse artiesten, live opgenomen in Kleine Komedie met Avalanche Quartet van Henk Hofstede. Ziet er prachtig uit.
11-11 's Morgens krijg ik de eindmix van 'Wij zijn er nog' in de mailbox. Het clipje heb ik dat weekend al gemaakt. Ik zet 'm meteen op YouTube, al schijnt zondagmiddag geen tijd om iets te lanceren.
13-11 Leidse Schouwburg, ook zo'n bolwerk en een cadeau om te mogen staan.
21-11 Première Missa door Musica Extrema in Vlaardingen. Op wederom fantastische arrangementen van Ben van den Dungen en Wim Warman die ook de Tango Mattheus deden, hoor ik mijn teksten over het ontstaan van Holland door een puik clubje zangers en muzikanten. Wie het heeft gehoord, loopt nooit meer zomaar door de Jonker Fransstraat.
22-11 De nieuwe single staat nu ook op iTunes en ik heb hem toch maar ook met vijf vorige albums op Spotify gezet.
6-12 Pitch bij de lui van De Parade, om deze zomer daar weer eens uit te pakken. Wie weet.
14-12 Het Beste solo blijkt even leuk als met band. Wat je aan muzikaliteit inlevert, krijg je weer terug aan intimiteit. De komende tijd doe ik het met plezier alleen, als eind april de band weer terugkomt is het ook feest.
29-12 2018 afgesloten in de Kunstmin, als gast bij mijn An + Jan-partner Marjolein Meijers.
Dank voor het komen en volgen allemaal! Iedereen een goed 2019, en dat het maar weer een echt Rotjaar moge worden!
foto: Joep
